انباسط من از کتاب عادت‌های اتمی این است که مجموعی از کتاب قدرت عادت چارلز داهیگ و اثر مرکب دارن هاردی هست
.
خلاصه ای که از کتاب نوشتم تا بتوانم مرور کنم در ادامه می‌آورم. در آینده عکس نوشته هم به متن اضافه میکنم.
1- سیستم‌سازی به جای هدف گذاری: هدف= نتیجه‌ی دلخواه سیستم = پروسه و مسیر رسیدن
حتی اگر هدف نداشته باشیم اما سیستم درستی داشته باشیم، باز هم نتیجه رخ می‌دهد. در واقع هدف داشتن به تنهایی عامل موفقیت نیست. باید هدف داشته باشیم اما تمرکزمان روی سیستم و پروسه باشد.
تمرکز بیش از حد روی هدف و فکر کردن زیاد به نتیجه دلخواه و در کنارش تلاش کافی و صحیح نداشتن ما را به رویا پرداز تبدیل میکند.
2- ایرادات تمرکز روی هدف:
*وقتی به هدف برسیم، دیگر برای ادامه‌ی مسیر انگیزه نداریم.
* نتیجه ها کوتاه مدت میشوند. مثل تمیز کردن یک اتاق نامرتب، اگر سیستم و هویت یک فرد نامنظم را داشته باشیم باید هر مدتی انگیزه و اراده مان جمع کنیم تا اتاق را تمیز و مرتب کنیم. اما چون یک فرد نامرتب هستیم دوباره یک اتاق نامرتب خواهیم داشت.
*هدف داشتن یعنی برنده بودن یا بازنده بودن، پیروزی یا شکست، در صورتی که باسیسنم شکست وجود ندارد. جون هر اندازه تلاش ما اندکی باعث رشد شخصیت ما شده است.
*ممکن است خوشحال وبدن و لذت بردن از هدف تا رسیدن به هدف به تعویق بیافتد و دچار استرس و اضطراب شویم. این در حالی است که باید از پروسه و مسیر به اندازه ی کافی لذت برد. خود هدف اهمیتی ندارد بلکه مسیر رسیدن به هدف است که اهمیت دارد.
